wet Franchise
Sinds 1 januari 2021 is de wet Franchise van kracht in Nederland. Deze wet is ontworpen om de rechten en plichten van zowel franchisegevers als franchisenemers beter te regelen en te beschermen.
De wet Franchise is een nieuwe titel in boek 7 BW geworden met kortweg vier dwingendrechtelijke pilaren voor de franchiseovereenkomst:
- de wederzijdse (pre)contractuele informatieplicht
- goed franchisegever- en franchisenemerschap
- het instemmingsrecht voor franchisenemers
- Het recht op goodwill en beperking van het postcontractuele non-concurrentiebeding
Maar net zo belangrijk is de wettelijke vastlegging van de definitie van de franchiseovereenkomst:
De franchiseovereenkomst is de overeenkomst, waarbij de franchisegever aan een franchisenemer, tegen vergoeding, het recht verleent en de verplichting oplegt, om een franchiseformule, op de door de franchisegever aangewezen wijze, te exploiteren voor de productie of verkoop van goederen dan wel het verrichten van diensten.
In deze titel wordt verstaan onder:
franchiseformule: operationele, commerciële en organisatorische formule voor de productie of verkoop van goederen dan wel het verrichten van diensten, die bepalend is voor een uniforme identiteit en uitstraling van de franchiseondernemingen binnen de keten waar deze formule wordt toegepast, en die in ieder geval omvat:
- een handelsmerk, model of handelsnaam, huisstijl of tekening;
- knowhow, zijnde een geheel van niet door een intellectueel eigendomsrecht beschermde praktische informatie, voortvloeiend uit de ervaring van de franchisegever en uit de door hem uitgevoerde onderzoeken, welke informatie geheim, wezenlijk en geïdentificeerd is.
afgeleide formule: operationele, commerciële en organisatorische formule die
- bepalend is voor een uniforme identiteit en uitstraling van de ondernemingen waar deze formule wordt toegepast;
- in een of meer voor het publiek kenbare, onderscheidende kenmerken overeenstemt met een franchiseformule; en die
- rechtstreeks of via derden door een franchisegever wordt gebruikt voor de productie of verkoop van goederen dan wel het verrichten van diensten, die geheel of grotendeels hetzelfde zijn als de goederen of diensten waarop de onder 2 bedoelde franchiseformule ziet;
franchisegever: natuurlijke persoon of rechtspersoon die rechthebbende is op of gebruiksgerechtigde is van een franchiseformule en in de uitoefening van zijn beroep of bedrijf anderen het recht verleent deze formule mede te exploiteren;
franchisenemer: natuurlijke persoon of rechtspersoon die in de uitoefening van zijn beroep of bedrijf voor eigen rekening en risico een franchiseformule exploiteert.
Download hier de Wet FranchiseInformatieplicht
De wet heeft een uitzondering gemaakt op het traditionele principe van de contractsvrijheid om de franchisenemer te beschermen om de positie van de franchisenemer ten opzichte van de franchisegever te versterken. Contractsvrijheid en de “eigen verantwoordelijkheid” die hoort bij het zelfstandig ondernemerschap zijn overeind gebleven waar de franchisenemer ook daadwerkelijk de eigen verantwoordelijkheid kan nemen.
De franchisegever heeft de verplichting gekregen om de franchisenemer te voorzien van een reëel beeld van de kansen en risico´s van de franchiseonderneming. Daarmee kan de franchisenemer een inzichtelijke en bewuste beslissing nemen om de franchiseovereenkomst aan te gaan.
Goed franchisegeverschap & goed franchisenemerschap
Zowel franchisegever als franchisenemer moet voldoen aan specifieke redelijkheidsnormen. Misstanden, oneerlijke handelspraktijken en onevenwichtige situaties kunnen hierdoor worden voorkomen, beperkt en opgelost.
Goodwill & de beperking van het non concurrentiebeding (NCB)
Franchisenemers hebben een principerecht op goodwill gekregen en de franchisegever is wettelijk beperkt in de mogelijkheid om ex-franchisenemers te beperken in concurrerende activiteiten.
Instemmingsrecht
Met het instemmingsrecht is verder invulling gegeven aan de idee van stakeholderschap van de franchisenemer bij de franchiseformule en de praktijk van een overlegstructuur tussen de franchisegever en een vertegenwoordiger van de franchisenemers, in de meeste gevallen een franchisenemersvereniging. Een franchiseovereenkomst heeft behoefte aan dynamische onderdelen, omdat de economie verandert en daarmee de formule ook. Om enerzijds snel en uniform collectieve wijzigingen in de franchiseovereenkomst te kunnen doorvoeren en anderzijds om voor dergelijke besluiten en de uitvoering voldoende draagvlak te creëren, kennen sommige formules allang bepaalde overlegstructuren. De wet biedt een basis om deze meer evenwichtig in te richten en de ruimte voor werkelijk en wezenlijk overleg en duidelijke afspraken te waarborgen, door de franchisenemers te voorzien van een instemmingsrecht.